پاییز سینه را ز صفا بارور کنیم از چشم آسمان به زمین فتنه می چکد از این دیار فتنه بیا تا سفر کنیم در سایه سار عاطفه ها با صلای نور خوبا ! بیا شقاوت شب را سحر کنیم باکت ز ارتفاع شب دیر پا مباد با پلکان صبح به آن سو نظر کنیم چشم انتظار معجزه ای در سپیده ایمتا کی ز بیم تیره درونان حذر کنیم ؟ در سینه ، نعره ها ز شعف می رند دلم
وقت است خستگان جهان را خبر کنیم ای ارتفاع سبز محبت ، همیشه خوب خوش باد اگر ز مرز کدورت گذر
::. نظر .::